Zo. De eerste 400 kilometer zitten erop. Ja, echt, 400! Ik voeg een foto toe van mezelf onder het bordje naar Amsterdam voor wie het, net als ik, niet gelooft. De foto werd gemaakt door de meneer op het bankje naast het bordje. Erg leuk om steeds even te kletsen met geïnteresseerden op bankjes; mensen zijn vaak verbaasd dat ik dit alleen durf, maar na een tijdje kletsen zijn ze het meestal wel met me eens dat wandelen niet zo gevaarlijk is.

Mensen stellen me daarnaast vaak allerlei vragen, en niet zelden willen ze dezelfde dingen weten. Vandaar dat het, nu ik Maastricht heb bereikt en mezelf voorlopig nog niet zie stoppen, wel eens tijd wordt voor een rondje veelgestelde vragen.

Om te beginnen een dringende vraag van Anouk uit Weert. Hoe doe je dat met plassen? Gewoon: achter een bosje, broek naar beneden, broek weer omhoog. Hoewel je soms wel even moet doorlopen naar een rustiger stukje pad natuurlijk... Goed, de meest prangende vraag is geweest, we kunnen door.

Vraag 2: mijn oudoom/kennis van een kennis/meneer Tacoma heeft dat ook een keer gedaan, op de fiets! Dat is geen vraag, maar ik heb toch het gevoel dat ik hier een antwoord op moet geven. JA, IK WEET HET, fietsen is sneller! Net als autorijden, steppen en vliegen. En verschijnselen, maar mijn hoop op een brief van Zweinstein is, na 9 jaar vertraging, bijna nul. Voor verdere verklaringen, zie vraag 3.

Vraag 3: hoe kom je erop om dit te doen? Voor mijn tussenjaar had ik een lijstje met een aantal opties voor de tweede helft en één daarvan was, geloof het of niet, 'ergens heen lopen'. Ik ben al een tijdje aan het nadenken over verschillende manieren van reizen, en vooral vliegreizen boeien me. Als je vliegt, maak je fysiek wel de overgang naar een nieuw land met een nieuwe cultuur en een ander landschap, maar mentaal maar langzaam. Dit probleem heb ik al eens opgelost door 40 uur in de trein naar Sofia te gaan zitten, maar als je loopt is de mentale overgang natuurlijk ultiem.

Ergens heen lopen dus: een vaag plan. Totdat ik in december in een reisboekwinkel in de Utrechtsestraat stond, eigenlijk voor informatie over West-Afrika, en ik de sectie pelgrimeren tegenkwam. Daar stond 'De weg van de Franken', klaar om gelopen te worden. Plotseling werd het plan concreet. Lopen naar Rome, de stad die sinds de Romereis in de 5e voor mij onovertroffen is. En nu bleek dat er een schat was aan routes, verhalen en tips van anderen. Het plannen kon beginnen.

Vraag 4: Hoe financier je dit? De afelopen 5 maanden heb ik zoveel mogelijk gespaard omdat ik al van plan was te gaan reizen, maar nog steeds is 100 dagen achter elkaar overnachting, eten en drinken betalen wel duur. Daarom ben ik gaan couchsurfen, wat nagenoeg gratis is! Dat is tot nu een heel goed idee gebleken; het zorgt er ook nog eens voor dat ik in elke plaats waar ik kom, kennis maak met een 'local' en bovendien gezellig kan kletsen; ook niet onbelangrijk als je verder de hele dag zwijgt.

Vraag 5: Ga je ook terug lopen? Nee!

Vraag 6: Welke route volg je? Ik volgde in Nederland het pelgrimspad en vanaf nu volg de beschrijvingen van Ben Teunissen in 'De weg van de Franken'. De routes heb in een kaart op mijn tablet gezet die ik ook offline kan raadplegen en waarop ik mijn locatie kan bepalen. Zie nu nog maar eens te verdwalen...

Vraag 7: Hoeveel kilo draag je? Ongeveer 12. Nog best veel, maar ik ben nu eenmaal 4 maanden weg. En tot nu toe heb ik ook eigenlijk alles al nodig gehad, behalve het garen, de USB stick, en de comdooms. Ik ben trouwens wel zonnebrand en een zonnebril vergeten, maar dat verkopen ze vast wel in Italië.

Vraag 8: ben je donderdag door die storm gelopen? Ja. En het viel wel mee, zeker in vergelijking met de vorige dag, toen ik zeiknat ben geregend- maar heel warm ben opgevangen door Anke in Hoogeloon!

Vraag 9 (op verzoek van Alex uit Bodegraven ;)) Hoeveel kilometer heb je gelopen? 400 dus! Hoewel ik het niet zo precies bijhoud; kilometers vreten is niet het doel van deze reis.

Vraag 10: Hoe lang ga je erover doen? Ongeveer 4 maanden denk ik, dus ergens in juni zou ik aan moeten komen. Maar ik hoef pas in september weer te gaan studeren (oh ja, ik ben aangenomen voor de master Biomolecular Sciences in Groningen- kreeg een paar dagen geleden een mailtje!).

Vraag 11: hoe kan ik dit blog volgen? Onderaan de pagina kun je je emailadres invullen; dan krijg je een mailtje bij een nieuw verhaal.

Dat waren de meest voorkomende vragen. Ik houd nu twee welverdiende rustdagjes in de Stayokay in Maastricht, samen met de inwoners van de stad- ik omdat ik een paarhonderd kilometers heb gelopen, zij omdat ze een paarhonderd biertjes hebben gedronken.